زگیل تناسلی چیست و چگونه تشخیص ودرمان نمود؟
زگیل تناسلی که با نام علمی Genital Warts شناخته میشود، یک عارضه پوستی ناشی از عفونت ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) …
راه انتقال زگیل تناسلی
زگیل تناسلی یکی از شایعترین بیماریهای مقاربتی در سراسر جهان است که عامل اصلی آن ویروس پاپیلومای انسانی یا اچپیوی شناخته شده است. درک دقیق روشهای انتقال این ویروس، کلید اصلی پیشگیری و کنترل آن است. در حالی که راه اصلی انتقال، تماس مستقیم پوست با پوست در حین فعالیت جنسی است، باورهای نادرست و عدم آگاهی از سایر راههای احتمالی میتواند به گسترش ناخواسته این بیماری بینجامد. این مجله سیتی استور به بررسی جامع و دقیق تمامی مسیرهای شناخته شده و احتمالی انتقال زگیل تناسلی میپردازد.
زگیل تناسلی، که توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد میشود، عمدتاً از طریق تماس مستقیم پوستی منتقل میشود. آگاهی از راههای انتقال آن کلید پیشگیری است.
تماس جنسی واژینال و مقعدی
شایعترین راه انتقال، تماس مستقیم پوست ناحیه تناسلی، مقعد یا واژن با فرد آلوده در خلال رابطه جنسی است. این انتقال میتواند حتی بدون دخول کامل و تنها از طریق تماس نزدیک نواحی آلوده رخ دهد.
رابطه جنسی دهانی
تماس دهان با ناحیه تناسلی یا مقعد فرد آلوده میتواند منجر به انتقال ویروس و ایجاد زگیل در دهان، روی زبان، لبها یا گلو شود.
تماس پوستی بدون رابطه جنسی
هرگونه تماس مستقیم و نزدیک پوستی با زگیلهای فعال فرد مبتلا، حتی خارج از رابطه جنسی، میتواند عامل انتقال باشد.
انتقال از مادر به نوزاد
نوزاد میتواند در حین عبور از کانال زایمان طبیعیِ آلوده به ویروس، به آن مبتلا شود که میتواند منجر به ایجاد زگیل در دستگاه تنفسی نوزاد گردد.
استفاده از وسایل شخصی مشترک
به اشتراک گذاشتن لوازم بهداشتی که با ترشحات ناحیه آلوده تماس داشتهاند، مانند حوله، لباس زیر، ریشتراش یا لیف، میتواند یک راه انتقال غیرمستقیم باشد.
مراکز غیربهداشتی زیبایی و پزشکی
انجام خدمات اپیلاسیون، لیزر، تاتو یا پیرسینگ با وسایل غیراستریل و مشترک در مراکزی که پروتکلهای بهداشتی را رعایت نمیکنند، میتواند ویروس را منتقل کند.
تماس با سطوح آلوده (به ندرت)
اگرچه نادر است، اما تماس پوست برهنه و دارای خراش با سطوحی که به تازگی توسط ترشحات فرد آلوده، آلوده شدهاند (مانند تخت معاینه)، امکان انتقال را ایجاد میکند.
خودانتقالی
دست زدن به زگیلهای فعال و سپس لمس نواحی دیگر بدن بدون شستشوی فوری و کامل دستها، میتواند باعث گسترش ویروس به آن نواحی شود.
انتقال از طریق بوسه (در موارد خاص)
در موارد نادری که فرد دارای زگیلهای فعال داخل دهان باشد، بوسه عمیق و طولانیمدت میتواند عامل انتقال ویروس باشد.
ضعف سیستم ایمنی
اگرچه ضعف سیستم ایمنی به خودی خود باعث انتقال نمیشود، اما بدن افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف را در برابر مقدار کمتری از ویروس آسیبپذیر کرده و احتمال ابتلا را پس از هر نوع تماس، به شدت افزایش میدهد.
بدون تردید، شایعترین و اصلیترین راه انتقال زگیل تناسلی، برقراری رابطه جنسی با فرد آلوده است. این انتقال منحصر به رابطه کامل نیست و حتی تماس مستقیم پوست ناحیه تناسلی با ناحیه آلوده شریک، بدون دخول، میتواند برای سرایت ویروس کافی باشد. این تماس میتواند به شکل رابطه واژینال، مقعدی یا دهانی صورت پذیرد. در رابطه دهانی، ویروس میتواند باعث ایجاد زگیل در نواحی دهان، گلو و حلق شود. استفاده از کاندوم اگرچه خطر انتقال را به میزان قابل توجهی کاهش میدهد، اما به دلیل پوشش ندادن تمامی نواحی پوستی، حفاظت صد در صدی ایجاد نمیکند. انتقال ویروس از مرد به زن و از زن به مرد به یک اندازه محتمل است و جنسیت در این امر تفاوتی ایجاد نمیکند.
یکی از راههای مهم انتقال، انتقال عمودی از مادر آلوده به نوزاد در هنگام زایمان طبیعی است. هنگامی که نوزاد از کانال زایمانی عبور میکند، در معرض ترشحات و ویروس موجود قرار میگیرد. این مواجهه میتواند منجر به ایجاد زگیل در دستگاه تنفسی نوزاد شود که شرایطی نادر اما جدی است. به همین دلیل، پزشکان برای مادرانی که زگیلهای فعال و گسترده در ناحیه زایمان دارند، اغلب روش سزارین را توصیه میکنند تا این خطر به حداقل برسد.
اگرچه احتمال آن کمتر از تماس مستقیم است، اما ویروس میتواند برای مدت کوتاهی روی سطوح و وسایل آلوده زنده بماند. استفاده مشترک از وسایل شخصی که با ترشحات ناحیه آلوده تماس داشتهاند، مانند حوله، لباس زیر، ریشتراش و حتی لیف حمام، میتواند یک راه انتقال غیرمستقیم باشد. ویروس موجود روی این وسایل در صورت تماس با پوست دارای خراش یا زخم ریز فرد سالم، ممکن است او را آلوده کند.
برخی محیطها و خدمات، در صورت رعایت نکردن پروتکلهای شدید بهداشتی، میتوانند به کانون انتقال تبدیل شوند. مراکز اپیلاسیون، لیزر موهای زائد، سالنهای تاتو و پیرسینگ از جمله این مکانها هستند. استفاده از دستگاهها و وسایل غیراستریل و مشترک که با پوست افراد مختلف در تماس است، میتواند عاملی برای انتقال ویروس باشد. به همین ترتیب، در مطبهای پزشکی، ضدعفونی نکردن صحیح تخت معاینه یا استفاده از وسایل پزشکی غیراستریل پس از معاینه یک بیمار آلوده، میتواند برای بیمار بعدی خطرآفرین باشد.
در مورد انتقال ویروس از طریق استخرهای شنا یا توالتهای فرنگی باید به تفکیک عمل کرد. مطالعات علمی معتبر نشان دادهاند که احتمال انتقال از طریق نشستن روی توالت فرنگیهای عمومی، حتی اگر آلوده باشند، بسیار نزدیک به صفر است. دلیل این امر آن است که ویروس برای انتقال نیاز به تماس مستقیم پوستی با ناحیه آلوده دارد و از طریق پوست سالم و دستنخورده کف پا یا باسن نمیتواند به بدن نفوذ کند. در مورد استخرها، کلر موجود در آب به سرعت ویروس را غیرفعال میکند. بنابراین، تنها در صورتی که فرد بدون مایو و مستقیم با سطح آلودهای در استخر تماس پیدا کند که بلافاصله پس از آلوده شدن توسط فرد مبتلا باشد، ممکن است خطری هرچند اندک وجود داشته باشد.
زگیل تناسلی چیست و چگونه تشخیص ودرمان نمود؟
مشاهدهقدرت سیستم ایمنی فرد، فاکتور تعیینکنندهای در ابتلا یا عدم ابتلا پس از مواجهه با ویروس است. بسیاری از افراد ممکن است در طول زندگی خود در معرض ویروس اچپیوی قرار بگیرند، اما سیستم ایمنی قوی آنها موفق به مهار ویروس شده و هرگز علائمی از خود نشان نمیدهند. در مقابل، افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، به دلایلی مثل ابتلا به بیماریهایی such as HIV، مصرف داروهای سرکوبکننده ایمنی یا تحت درمان بودن با شیمیدرمانی، حتی با مواجهه با مقدار کمتری از ویروس نیز ممکن است به بیماری مبتلا شده و علائم شدیدتری را تجربه کنند.
واکسیناسیون: موثرترین روش پیشگیری، تزریق واکسن گارداسیل است که در برابر سویههای پرخطر و عامل اکثر زگیلهای تناسلی محافظت ایجاد میکند.
رابطه جنسی مسئولانه: استفاده از کاندوم و کاهش تعداد شرکای جنسی.
رعایت بهداشت فردی: پرهیز از استفاده مشترک از وسایل شخصی.
انتخاب مراکز معتبر: مراجعه به مراکز زیبایی و پزشکی که اصول استریلیزاسیون را به طور دقیق رعایت میکنند.
معاینات دورهای: انجام منظم تستهای غربالگری مانند پاپ اسمیر برای زنان.
خیر. سویههای HPV که باعث ایجاد زگیل تناسلی میشوند با سویههای عامل زگیل دست و پا متفاوت هستند. انتقال زگیل تناسلی requires تماس مستقیم ناحیه تناسلی، مقعد یا دهان با ناحیه آلوده است.
خیر. ویروس به طور کاملاً مساوی میتواند از مرد به زن، از زن به مرد و بین شرکای همجنس منتقل شود.
خیر، ویروس عامل زگیلهای تناسلی عمدتاً از طریق تماس مستقیم با ناحیه آلوده در طی فعالیت جنسی منتقل میشود. انتقال از طریق بوسههای معمولی گزارش نشده است.
توصیه میشود تا زمان کامل درمان ضایعات و تأیید پزشک، از هر تماس جنسی که باعث تماس پوستی ناحیه آلوده با شریک زندگی میشود، خودداری شود تا از خطر انتقال جلوگیری گردد.
ویروس اچپیوی میتواند به صورت نهفته در بدن باقی بماند. حتی پس از درمان و ناپدید شدن زگیلهای visible، ویروس ممکن است依然 وجود داشته باشد و در دورههای ضعف سیستم ایمنی مجدداً عود کند.
این دو کاملاً متفاوت هستند. زگیل تناسلی توسط ویروس اچپیوی ایجاد میشود، در حالی که تبخال تناسلی توسط ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) به وجود میآید. ظاهر، علائم و روشهای درمانی آنها نیز با یکدیگر متفاوت است.
در حالی که تماس جنسی بدون محافظت، راه اصلی انتقال زگیل تناسلی است، آگاهی از راههای غیرمستقیم (مانند استفاده از وسایل شخصی مشترک) و انتخابهای هوشمندانه در زندگی روزمره، سد دفاعی مهمی در برابر این ویروس ایجاد میکند. تمرکز بر پیشگیری—به ویژه از طریق واکسیناسیون—و دوری از باورهای نادرست، بهترین استراتژی برای حفظ سلامت فردی و اجتماعی است.
در دنیای امروز که آلودگیهای محیطی و استرسهای روزمره تأثیر منفی بر سلامت پوست دارند، استفاده از محصولات بهداشتی باکیفیت به یک ضرورت تبدیل شده است. انتخاب محصولات مراقبت پوست و مو مناسب بر اساس نوع پوست و نیازهای آن، خرید از فروشگاه محصولات بهداشتی ودرمانی سیتی استور استفاده منظم از این محصولات میتواند به حفظ سلامت و زیبایی پوست در طولانیمدت کمک کند.
مقاله قبلی
زگیل تناسلی که با نام علمی Genital Warts شناخته میشود، یک عارضه پوستی ناشی از عفونت ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) …
زگیل تناسلی (HPV) جنسی بیماریهای جنسی- 563
- 7